Ab de Haas (1946) is samensteller en redacteur van El Mundo, wereldmuziek in woord en beeld. Als ‘mister El Mundo’ is hij altijd op zoek naar goede muziek. Hij presenteert al 12,5 jaar het wekelijkse radioprogramma El Mundo dat begon op Veluwe FM en inmiddels op meerdere radiostations te beluisteren is en via Mixcloud en podcast. In dat programma laten dichters zich inspireren door de muzikant van de week. Daarnaast is Ab actief voor de concertzender in Utrecht. Zijn doel is het laten horen van goede muziek die geen mainstream is.
Foto links: Roland de Hoop
Alfred Valstar publiceerde in 1993 de gedichtenbundel Sporen uit het achterland. In 2009 verscheen Langzaam trekt het vlot, een bundel met haiku en senryu. Daarnaast werkte hij mee aan het boek Schriftgedichten, poëzie bij het kerkelijk jaar (2013). Zijn gedichten verschenen o.a. in de literaire tijdschriften Woordwerk, Bloknoot en Katern IV. Hij was poëzierecensent bij Chroom digitaal. Hij verzorgt de poëziepagina in het tijdschrift Reveil. Bij Uitgeverij Anderszins publiceerde Valstar een bundel met kwatrijnen Seizoensgebonden. Ook werkte hij mee aan Oei, pleegmoeder en Zusterlief broederlief. Hij is samensteller/redacteur van El Mundo, wereldmuziek in woord en beeld.
Dr. André F. Troost (1948, Den Haag) is predikant, dichter en auteur van Bijbelse dagboeken, verzamelbundels van columns, een kinderbijbel, diverse Bijbelstudies, liedbundels en theologisch getinte romans. In tal van kerkelijke liedboeken zijn liedteksten van hem opgenomen. Troost heeft meer dan 80 boeken op zijn naam staan. Hij werd geboren in Den Haag en woont tegenwoordig in Ermelo. Het is in die plaatsen dat een groot deel van zijn boek Heimwee plaatsvindt. Heimwee is autofictie, een mix van fictie en autobiografie.
Anton J.P. Chardon (Driebergen, 1936) woont in Amerongen. Hij studeerde oude talen en gaf les in Nederland, Duitsland en België. Hij publiceerde vier dichtbundels Vogel voor mijn raam (De Schans,1994), Kleine schaduw van geluk (De Schans, 1998), Klank en weerklank (2001) en de bureaukalender De psalmen in kwatrijnen (Ark Media, 2010). Hij werkte mee aan Schriftgedichten. Poëzie bij het kerkelijk jaar (Royal Jongbloed, 2013) en Zusterlief Broederlief. Gedichten en schilderijen bij het Zonnelied van Franciscus van Assisi (Uitgeverij Anderszins, 2017).
Arie de Ruijter (1955) is (hoofd)auteur van Dus u wilt een camper? dat hij met zijn vrouw Tineke tot stand bracht. Arie is jurist. Voor zijn pensioen adviseerde hij bedrijven bij reorganisaties. Camperen is zijn passie, het onderhoud zijn hobby. Arie kreeg in de afgelopen jaren nogal eens te maken met mensen die teleurgesteld waren over hun eerste camper. Mensen, die net als Tineke en Arie, werden geconfronteerd met de complexiteit van een kampeerauto. Bij gebrek aan verhelderende literatuur heeft Arie dit boek geschreven als een handboek voor de beginnende camperaar, met een belangrijke bijdrage van Tineke over veiligheid en het rijden met een camper.
Bas van der Sijde studeerde ergotherapie en humanistiek. Hij werkt als humanistisch geestelijk verzorger in het Jannes van der Sleedenhuis in Hoogeveen. Daarnaast is hij spreker op uitvaarten en relatievieringen. Hij schrijft algemene of humanistische dagopeningen voor Oase Magazine. In Van prullenbak tot troostkat komen veel cliënten, mantelzorgers, zorgmedewerkers en leidinggevenden aan het woord.
Bert Euser (1948) woont sinds 1952 in Rhoon. Hij is bedrijfseconoom, nog altijd werkzaam als ondernemer en was naast zijn ondernemerschap meer dan 30 jaar actief als raadslid en wethouder. Over zijn ervaringen in de lokale politiek en zijn onderzoek naar lokale politieke partijen heeft hij diverse publicaties op zijn naam staan: Lokale Leiders. De opkomst van de geuzendemocratie (Augustus, Amsterdam 2009), Geuzen aan de macht. Doorbraak van lokale partij (Stichting Politieke Academie Amsterdam, 2015). Burgers doen het samen, over de opkomst van de participatiedemocratie (Wihold, 2018).
In zijn vrije tijd doet hij lokaal historisch onderzoek. Zo deed hij vooronderzoek voor De vergelding. Een dorp in tijden van oorlog, het – geanonimiseerde – landelijk bekende boek over de zeven mannen van Het Sluisje, dat door Jan Brokken werd geschreven (Atlas Contact, 2013). Over deze zeven mannen – maar nu met naam en toenaam- gaat De zeven mannen van Het Sluisje. De eerste kogel is voor Daan is het tweede boek in de reeks over de oorlogsgeschiedenis van Rhoon e.o. Op dit moment is Bert Euser voor het derde boek bezig met onderzoek naar de psychiatrische inrichting Maasoord in oorlogstijd. Euser stelde ook een boek de aantekeningen die zijn moeder schreef over de mantelzorg aan haar tante Lee. Beschimmeld brood en dichte gordijnen verscheen eind 2020. Op dit moment is Bert Euser o.a. bezig met onderzoek naar de psychiatrische inrichting Maasoord in oorlogstijd.
Bertje van Delden (Warnsveld) is kunstenaar en maakt installaties van schilderijen, tekeningen en klei-objecten, die vergezeld gaan van gedichten. Ze is redactielid van Schreef, het tijdschrift van de Vereniging Taalpodium en was een van de redacteuren van Zwanenvergadering. In dat boek staan ook drie van haar gedichten. Bertje debuteert bij Uitgeverij Anderszins met haar dichtbundel Onbestendig.
Cees Hoogland (1961) heeft lange tijd bij Philips gewerkt maar heeft zich nu als zelfstandig controller gevestigd. Daarnaast heeft hij met zijn vrouw een B&B in Oostelbeers. Hij is vader van drie kinderen en opa van vier kleinkinderen. Deelname aan een schrijverscafé wakkerde de droom aan om een kinderboek te schrijven. De ervaringen als opa en oma in coronatijd gaven inspiratie en motivatie; de verhalen zijn uit het leven gegrepen. Zijn boek Tommie en Lova – het corona-bezoek werd geïllustreerd door Marianne Smit.
Foto links: Gertjan Mees
Charlotte Vissenberg heeft een achtergrond in de medische antropologie en sociologie. Ze is een van de auteurs en samenstellers van het boek Samen de puzzel leggen, over actieleren. Dit boek verscheen in de Anderszins-reeks Werkplaats Sociaal Domein Flevoland. Zij is associate lector Familie en Veerkracht bij het lectoraat Klantenperspectief in ondersteuning en zorg (Windesheim Almere). Zij is eveneens coördinator van de regionale kenniswerkplaats jeugd Flevoland.
www.clemensvanbrunschot.nl
Diet Verschoor is auteur, docent schrijftrainingen en coach. Ze schreef tientallen kinder- en jeugdboeken en enkele novelles voor volwassenen. Haar oeuvre omvat inmiddels zo’n 35 titels. Verschoor begeleidt beginnende schrijvers en schreef met filosofe Dorine Bauduin een werkboek over het schrijven van de levenslegende Het verhaal dat blijft (2020). Haar nieuwste boek Het ultieme blauw is een verhaal over liefde. Op een authentieke en poëtische manier beschrijft Verschoor lijn en gebeurtenissen uit haar leven.
Foto auteur: Bernou van Dijk
Eric van Loo (1957 – 2021) woonde in Utrecht. Hij was getrouwd en trotse vader van drie kinderen. Van beroep was hij gezondheidszorgpsycholoog. Eric hield zich vanaf 2006 serieus met poëzie bezig. Dit resulteerde in zijn debuut De regels van het spel in 2016 bij uitgeverij U2pi. Zijn poëzie werd regelmatig genomineerd, won prijzen en werd opgenomen in verschillende bloemlezingen. In 2018 won hij de Willem Wilmink Dichtwedstrijd. In 2020 werd een gedicht van hem opgenomen in de top 100 van De Gedichtenwedstrijd. Eric was jarenlang verbonden aan het literaire e-magazine Meander. Sinds 2015 was hij redacteur van de rubriek Klassiekers. Tevens was hij recensent en mederedacteur bij de rubriek Recensies. Zijn dichtbundel Iets kleins volstaat is een postume bundel.
Fiet van Beek schreef vakboeken, artikelen en columns over wat ‘gewone’ mensen van belang vinden als zij met zorg te maken krijgen. Op het snijvlak van die wereld en poëzie ontstond Wiebelen op een schommelbank en 99 andere bewogen beelden (2009). Gedichten publiceert zij in tijdschriften, boeken en op www.fietvanbeek.nl. Ze schreef onder andere gedichten voor El Mundo, wereldmuziek in woord en beeld. Ze is samensteller/redacteur van de dichtbundel over pleegzorg Oei, pleegmoeder en Zusterlief Broederlief. Vierende lijnen is haar eerste poëziebundel. In 2020 verscheen Meer dan je zou denken. Om en nabij het kerkje van Den Hoorn.
Floor Loppersum (1970) werd geboren in Amsterdam, en groeide op in Noord-Limburg. Na haar studie Nederlands recht koos ze voor de sociale rechtshulp. Inmiddels werkt ze als jurist en trainer in het onderwijs. Floor kreeg in haar leven veel te maken met rouw. Er kwamen vragen waar ze niet omheen kon: Hoe verhoud ik mij tot gevoelens van pijn en verlies? Hoe maak je anderen deelgenoot waar woorden ontoereikend lijken? En later: Hoe kwetsbaar durf je te zijn? Haar poëziedebuut Traag vallen is hiervan het resultaat. In haar poëzie geeft Floor in zo min mogelijk woorden de werkelijkheid weer.
Muziekdocent Grady van den Bosch is tegenwoordig kunstenaar, kunsteducator en dichter. Zij werkt in verschillende disciplines, zoals schilderen, tekenen, fotografie en video. De abstracte werken in dit boek bestaan uit monoprints en ecoline-tekeningen.
Zie ook www.gradyvandenbosch.nl en www.alleswatzachtwas.nl
Hanneke Gunsing (1951) is schrijfster en andragoloog. Ze werkte met passie in welzijn en zorg waarin ze zich bezighield met de inzet van in pleegzorg, autisme, terminale zorg en dak- en thuislozenzorg. Ze schreef columns in o.a. Mobiel, tijdschrift voor de pleegzorg, EKR (Elisabeth Kübler Ross Magazine) en de huis-aan-huis-krant Ons Utrecht. Tijdens haar vrijwel dagelijkse wandelingen door Utrecht, maakt ze foto’s die ze vervolgens – al dan niet met puntige tekst – op Facebook toont: #lopografie.
Boeken van haar hand: Door de Voordeur, onder pseudoniem J. Udo (=de naam van haar moeder), Stichting Mobiel, 1994 en in eigen beheer D’OORSPRONG, columns van een kleurrijk leven (2012) en Kind geen bezwaar (Uitgeverij Anderszins, 2021).
Foto links: Bert Grommers
Henk Emmelkamp (1964) is ambulanceverpleegkundige. Hij is geboren in de gemeente Slochteren. Hij was de man van Astrid Witte, wiens aangrijpende levensverhaal hij heeft opgetekend: De zucht van nieuwe longen. Ze kregen samen een zoon: Stefan. Henk houdt van tuinieren, doet aan hardlopen en loopt graag met de hond.
www.henkfonteyn.nl
Inge Besaris (1963) schrijft al ruim 30 jaar scenario’s en liedteksten voor het jeugdtheater. Zelf speelt en zingt ze ook, bij Theater Snater en Muziektheatergroep WIJS. In 2009 bewerkte ze een voorstelling tot haar eerste kinderboek: Ridder Tim. Verder maakte zij, samen met Brigida Almeida, o.a. een verhalenreeks over ‘Zwervertje’ voor het televisieprogramma Sesamstraat. Ze vond het heerlijk om vrijuit te kunnen schrijven zonder rekening te hoeven houden met praktische zaken als decors, budgetten en zwaartekracht. Na een cursus jeugdliteratuur bij de Schrijversvakschool, volgde ze de opleiding ‘Proza voor Kinderen’ bij Scriptplus. Daar scherpte ze haar pen en ontwikkelde een eigen stijl die zich laat omschrijven als: helder, warm en humoristisch, met soms een filosofische ondertoon. Bij Uitgeverij Anderszins kwam het kinderboek uit dat ze samen met Brigida Almeida maakte: Kaas en Koos bouwen een huis
de liefste onbekende, Bijna alle gedichten. Hij is redacteur van en schreef mee aan Zwanenvergadering.
Iris Goes is auteur en met anderen samensteller van het boek Like a BOZ, over zorglogistiek. Ook werkte zij mee aan Samen de puzzel leggen. Beide boeken verschenen in de Anderszins-reeks Werkplaats Sociaal Domein Flevoland. Goes werkt sinds 2014 als onderzoeker bij het lectoraat Klantenperspectief in Ondersteuning en Zorg van Windesheim Almere. Naast projecten die aansluiten op haar specialisatie op gebied van neuropsychologie en niet-aangeboren hersenletsel heeft zij meegewerkt aan onderzoeken over andere thema’s, zoals jeugdzorg, verpleeghuiszorg, samenredzaamheid en burgerparticipatie.
bij enkele cantica (Boekencentrum, 2016) en Zou ik niet van harte zingen…? Gedachten bij liederen uit de Reformatie (Boekencentrum, 2016). Ook werkte hij mee aan Zusterlief broederlief.
Website Jan Groenleer
Jeanet van de Korput (1965) is coördinator van de onderzoekslijn Inclusie en senior onderzoeker bij het lectoraat Klantenperspectief in Ondersteuning en Zorg van Hogeschool Windesheim. Zij is medisch antropoloog en werkte in de ontwikkelingssamenwerking, bij de UvA, VU en de Bernard van Leer Foundation. Zij houdt zich graag bezig met kwetsbare groepen. Als auteur van Alles in het werk stellen, het eerste deel van de Anderszins-reeks Werkplaats Sociaal Domein Flevoland, schrijft ze over wat mensen met een beperking en een afstand tot de arbeidsmarkt van belang vinden in hun zoektocht naar werk én wat coaches en werkgevers daarvan kunnen leren. Ze is auteur van het eerste boek in de Anderszins-reek Werkplaats Sociaal Domein Flevoland: Alles in het werk stellen en werkte mee aan het vierde deel: Samen de puzzel leggen (over actieonderzoek).
Joke van Ruth (1945-2018) is opgegroeid in de Haagse Schilderswijk als middelste van een gezin met elf kinderen. In Het been van Ome Han vertelt zij het verhaal van haar leven, beginnend bij haar ouders. Het is het verhaal van een veelbewogen leven, met hoge pieken en diepe dalen. In het boek schetst zij het gewone leven in de Schilderswijk, haar leven als kindermeisje bij bekende acteurs en haar belevenissen als eigenaresse van een boetiek, met als rode draad het vermogen om te overleven als de dood en de ellende weer eens te dichtbij komen. Het leven van een gewoon meisje, dat na een verloren kindje, talloze doden in de familie, één mislukt en een tweede bijna mislukt huwelijk een goed heenkomen zoekt naar Ibiza en daar in de nabijheid van haar zoon en zijn gezin eindelijk rust vindt. Joke is kort na het voltooien van het manuscript in maart 2018 overleden.
Jolanda Stellingwerff (1975) studeerde culturele bedrijfsvoering. Na haar werk in de theaterwereld, legde ze zich toe op maatschappelijke thema’s als regieviering en inclusie. Ze was hoofdredacteur van een tijdschrift voor pleegzorg en werkt als communicatieadviseur voor de Eigen Kracht Centrale, Pulsar Persoonlijke Ontwikkeling en de stichting Kringwijs.
Als coauteur publiceerde zij eerder de boeken Gezellig en irritant (uitgeverij SWP, 2003) en Een kind uit een pleeggezin in de klas (uitgeverij Ten Brink, 2005).
Foto: Gonnie Helfrich
Joost Wasser (1958) debuteerde als 18-jarige met zijn bundel Een geheim in mijn mondholte (Opwenteling, 1977), waarin 60 korte gedichten in vrije versvorm. Daarna namen studie, carrière en gezin hem zodanig in beslag dat de dichtader niet meer vloeide. Hij vervulde meerdere functies als jurist en is tegenwoordig werkzaam als advocaat en vennoot van een advocatenkantoor. Nu, veertig jaar later, hervond hij de creativiteit als dichter.
Schraal volk beschrijft de tocht van een door haast gedreven reiziger die afstand neemt van stadse oppervlakkigheid. Tijdens zijn vlucht voor meedogenloze kracht zoekt hij plaatsen waar ruimte is voor twijfel.
www.henkvanloenen.nl
Kitty Jurrius (1977) promoveerde op de participatie van kinderen en jongeren in onderzoek en beleidsvorming. Ze heeft veel (cliënten)onderzoek gedaan op het gebied van participatie en zorg. Binnen de jeugdzorg en de zorg voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel geeft zij leiding aan verschillende onderzoeksnetwerken en consortia. Ze coördineert de Werkplaats Sociaal Domein Flevoland en het NAH-Kennisnetwerk en is lector van het lectoraat Klantenperspectief in Ondersteuning en Zorg van Windesheim (locatie Almere). Ze werkte mee aan alle uitgaven in de Anderszins-reeks Werkplaats en Sociaal Domein Flevoland en is een van de auteurs van het vierde en tweede boek resp. Samen de puzzel leggen (over actieleren) en Ervaringsdeskundige, dat bén je.
Koos Meinderts (1953) debuteerde in 1983 met Mooi meegenomen als schrijver voor kinderen. Inmiddels heeft hij ruim vijftig titels op zijn naam staan waarvan een aanzienlijk aantal is vertaald. In 2017 ontving hij de Gouden Griffel voor zijn boek over de oorlog Naar het Noorden. Meinderts schrijft ook gedichten en liedjes en trad in het theater op met Harrie Jekkers. In de dichtbundel Oei, pleegmoeder staat een van zijn gedichten: Alles is misschien. De meeste van zijn boeken worden geïllustreerd door zijn vrouw Annette Fienieg. Een uitzondering daarop is het boek Kaas en Koos maken vrienden waarvan Brigida de illustraties maakte.
Foto links: Mathijs Meinderts
Leo Rutjes (1959) werkte 40 jaar in de jeugdsector. Hij bekleedde functies bij het Jac, was groepsleider bij Kompaan, teamleider en hoofd Jeugdhulpverlening, Stichting Jeugd- en Jongerenwerk Tilburg en senior-adviseur bij het Brabantse PON. Het grootste deel van zijn loopbaan werkte hij als directeur bij Stichting Alexander, Jeugd actief in onderzoek en beleid. Daarnaast is hij beeldend kunstenaar en was hij bestuurslid van twee basisscholen. Rutjes heeft veel geschreven en met anderen meegeschreven. Een uitgebreide publicatielijst is te vinden in het boekje Een stap verder? Een persoonlijke kijk op 40 jaar werken in de jeugdsector.
Lineke Verkooijen is gezondheidswetenschapper. Zij promoveerde in 2006 op ‘Ondersteuning Eigen Regievoering (OER) en Vraaggestuurde Zorg’ aan de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht. Zij is lector Klantenperspectief in Ondersteuning en Zorg bij Windesheim Flevoland in Almere, heeft tientallen publicaties op haar naam staan en is directeur van het onderzoeks- en adviesbureau Verkooijen&Beima in Sneek. In Van prullenbak tot troostkat komen veel cliënten, mantelzorgers, zorgmedewerkers en leidinggevenden aan het woord.
Maaike Rijntjes (1997) studeert filosofie in Groningen. Ze komt uit Zwolle en is winnares van Doe Maar, Dicht Maar, de landelijke dichtwedstrijd voor jongeren. Zij werd in 2014 verkozen tot Jonge Dichter des Vaderlands. Haar gedichten werden onder meer gepubliceerd in Het Liegend Konijn. Voor radioprogramma El Mundo schrijft ze gedichten sinds januari 2017.
Foto links: Roland de Hoop
Marie Brummelhuis (1963) studeerde Nederlandse taal- en letterkunde. Ze werkte onder meer als schrijfcoach en schrijfdocent. In NRC Handelsblad schreef ze ooit over prinsen en prinsessen. Ze won de eerste prijs van de Psychologie Magazine verhalenwedstrijd (1997) met haar verhaal Veilig is de buggy. Marie draagt graag voor. Zij trad op tijdens belangrijke poëziefestivals door het hele land en daarbuiten: van Groningen tot Oostende, van Zeist tot Den Helder. Met haar gedicht ‘Vleugelrug’ won ze in 2022 de eerste prijs van de Vogelbescherming gedichtwedstrijd. Nee, niet weer over vlinders is haar poëziedebuut.
Foto links: Michiel Goudszwaard
Mario Huibers (1967) werkte na zijn studie Personeelswetenschappen aan de Tilburg University in diverse leidinggevende HR-functies gewerkt. Momenteel is hij mede-eigenaar van Bluefoot family, en als coach/facilitator werkzaam op het gebied van gedrags-en leiderschapsontwikkeling. Zijn eerste publicatie was Hanenbillen met rooie saus (2010). Hij is gepassioneerd NAC-fan, visser, amateurkok en -fotograaf en ambassadeur voor Net4kids.
Foto links gemaakt door Dolph Cantrijn
Monique Beute (1961) studeerde Andragogiek in Nijmegen. Vanaf het begin van haar loopbaan werkt ze in organisaties waar zogenaamd kwetsbare mensen worden opgevangen en begeleid. In haar carrière vormen mensen zonder veilige thuisbasis, afgemaakte opleiding of werk de rode draad. Momenteel werkt ze bij Stichting 180, een organisatie die methodes ontwikkelt en trainingen geeft aan professionals die werken met risicojongeren, forensische jeugd en/of (jong)volwassenen met afstand tot de arbeidsmarkt. Als projectleider van ‘Werk na Detentie’ kreeg ze de kans om de levens van 96 ex-gedetineerden van nabij te volgen. Daaruit is het idee voortgekomen om het boek Werk waard – van bajes naar baan te schrijven. Het is haar eerste boek.
Monique Hurkmans (1962) is woordenvanger, schrijver en redacteur. Ze is dol op taal en literatuur en heeft van lezen en schrijven haar werk gemaakt. Vanuit haar bedrijf Krachtverhalen (www.krachtverhalen.nl) vangt ze de juiste woorden voor heldere teksten en pakkende verhalen. Daarnaast werkt Monique als boekverkoper bij een boekwinkel in Zeist. Daar begeleidt ze ook een klantenleesgroep en auteursgesprekken.
Om ruimte te geven aan de woorden die in haarzelf leven, is ze in 2018 met Huis vol Herinnering (www.huisvolherinnering.nl) gestart. Een plek voor (levens)verhalen in woord en beeld. Samen met illustrator Brigida Almeida geeft ze vorm aan dit initiatief. Deze bijzondere samenwerking heeft ook geresulteerd in het prentenboek Vallende veertjes (2020). Een verhaal over het mysterie van geboorte, leven en jong verlies. Hun tweede prentenboek Leve de lijntjes (2023) gaat over met wie je verbonden bent en waar je je thuis voelt. Het is een sprookje voor volwassenen en kinderen vanaf 10 jaar.
Naomi Montroos (1985) is in Nederland geboren en heeft haar roots op Curaçao. Ze studeerde literatuurwetenschappen en werkt in een Literair Café. Naomi spreekt en schrijft voornamelijk in het Engels, Nederlands, Spaans en Papiaments. Ze vindt meertaligheid belangrijk voor mensen met een biculturele achtergrond en koos er daarom voor om de gedichten van haar debuutbundel in de twee talen te schrijven die haar het meest nabij zijn: Nederlands en Papiaments. Regenboom is haar debuutbundel.
Nicole de Boer is auteur en met anderen samensteller van het boek Like a BOZ, over zorglogistiek. Ook werkte zij mee aan Samen de puzzel leggen. Beide boeken verschenen in de Anderszins-reeks Werkplaats Sociaal Domein Flevoland. De Boer is docent-onderzoeker en sinds 2016 werkzaam bij het lectoraat Klantenperspectief in Ondersteuning en Zorg van Windesheim Almere. Ze heeft brede ervaring binnen de gezondheidszorg als zorglogistiek adviseur en capaciteitsmanager. Zij is tevens docent binnen de onderwijsgroep Health.
P.B. Kempe (1962, Zutphen) studeerde Nederlands. Hij schrijft, bewerkt en vertaalt poëzie. Kempe is in zijn geboortestad redacteur van het Literair Café en het Dichtersgilde. Hij presenteert der poëziebijeenkomsten van dichtersgroep Kopwit en draagt voor in Nederland en Vlaanderen. Na enkele lokale uitgaven is Vergedichten zijn debuut op landelijke schaal.
Quinta Ansem (1962) werkt bij Hogeschool Windesheim als docent en onderzoeker bij het lectoraat Klantenperspectief in Ondersteuning en Zorg. Zij heeft ze zich opgewerkt tot wat je een senior ervaringswerker zou kunnen noemen. Ze is een van de auteurs van het tweede boek in Anderszins-reeks Werkplaats Sociaal Domein Flevoland: Ervaringsdeskundige, dat bén je. Ook werkte ze mee aan het vierde deel: Samen de puzzel leggen. Leren en veranderen door actieleren.
Renate Werkman is een van de auteurs en samenstellers van het boek Samen de puzzel leggen, over actieleren. Dit boek verscheen in de Anderszins-reeks Werkplaats Sociaal Domein Flevoland. Zij is senior onderzoeker bij het lectoraat Klantenperspectief in Ondersteuning en Zorg en coördinator van de onderzoekslijn Discipline-overstijgend leren samenwerken. Ze is opgeleid als organisatiepsycholoog en promoveerde aan de UvA op de vraag waarom zoveel verander- of transformatieprocessen in publieke en private organisaties niet succesvol zijn en wat er anders wordt gedaan in processen die wél slagen.
www.renevanloenen.nl
Rense van Aarnhem (1989) is docent Aardrijkskunde en Maatschappijleer op een middelbare school. Hij schrijft van jongs af aan en treedt met zijn debuutbundel Trilling voor het eerst naar buiten. Hij volgde een poëziecursus bij Ingmar Heytze en maakt deel uit van de groep de Maandagdichters.
Rense is getrouwd en heeft twee zoontjes. Sinds de geboorte van zijn kinderen kijkt hij met hernieuwde verwondering naar de wereld om zich heen. Hij hoort de wereld niet alleen, hij luistert nu. En dat bevalt de dichter goed.
www.riaborkent.nl
Rini van Dam (1949) begon als onderwijzeres in het basisonderwijs en was later werkzaam in de volwasseneducatie, waar ze onder andere de Nederlandse taal aan doven onderwees. Voor Vluchtelingenwerk gaf ze als vrijwilliger Nederlands aan vluchtelingen. Ze heeft zich in de loop van haar leven ontwikkeld tot beeldend kunstenaar. Al jaren exposeert ze met grote regelmaat haar beelden van marmer en Belgisch hardsteen. (zie www.rinivandam.nl)
Ze schreef een twaalftal publicaties, vooral les- en voorlichtingsmateriaal over doof- en slechthorendheid. Schrijven is altijd een passie van haar geweest. In Donderdagen schrijft ze over wat ze tientallen jaren geleden heeft meegemaakt.
Tineke de Ruijter-van Haeringen (1956) is (mede)auteur van Dus u wilt een camper? dat zij met haar man Arie tot stand bracht. Zij maakte deel uit van de ontdekkingstocht die tot het boek leidde en heeft zich vooral bezig gehouden met de hoofdstukken over (veilig) rijden. Tineke is opgegroeid in een gezin, waarin vrachtauto’s en garages de boventoon voerden. Zij heeft jarenlang als leerkracht in het basisonderwijs gewerkt. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. In 2015 heeft zij haar baan in het onderwijs opgezegd en is zij gestart als rijinstructrice om meisjes en jongens van zeventien en ouder te helpen een goede chauffeur te worden. Tineke constateerde, dat toch vooral mannen achter het stuur van een camper plaatsnemen. Vrouwen als chauffeur van een camper vormen een uitzondering. Daar wil zij verandering in aanbrengen. Daarom is zij gestart met ‘Vrouw Rijdt Camper’. Zij instrueert vrouwen die beschikken over rijbewijs B, maar zich onvoldoende vaardig achten hun eigen camper te besturen. Ze geeft hen camperrijles en oefent het manoeuvreren. En dat alles in hun eigen camper.
Wibo Kosters (Zutphen, 1978) reist al vijftien jaar door Nederland en Vlaanderen. Eerst met een pop- en later bluesrockformatie, maar vanaf 2007 vooral als dichter. Wibo was NK-finalist poetry slam, en blijft een liefhebber van goede performance. Dit kreeg onder andere vorm in een collectief met andere dichters en muzikant Bjorn van Rozen onder de naam Hongerlief. Tegenwoordig treedt hij onregelmatig op met collectief Brommerdief en Krautrockformatie de Rocking Waldo’s.
Wibo observeert en koppelt wat hij om zich heen ziet gebeuren aan zijn eigen geschiedenis en ontwikkeling. Hij publiceerde poëzie in onder andere de Brakke Hond, Op Ruwe Planken, Slang magazine, Deus Ex Machina en op de Optimist. Inwoner is zijn poeziedebuut. Daarnaast schreef hij de roman Radio Transzoeloe en bracht hij een plaat uit, Wegenkaart.
Hij was stadsdichter van Deventer (2017-2019) en lid van het Overijssels Dichtersgilde (2018-2021), de opvolger van het provinciedichterschap. In El Mundo, wereldmuziek in woord en beeld staan 10 van zijn gedichten. Zijn bundel over de stad inwoner ontving lovende kritieken.
Wietse Hummel (1959) woont in Harderwijk waar hij van 2016-2019 stadsdichter was. Hij werkt als communicatieadviseur bij het gemeentelijk samenwerkingsverband Meerinzicht. Ook is hij acteur van de Theaterwerkplaats Harderwijk, waarvan hij een van de oprichters is. Hij schrijft gedichten, verhalen en columns. Voor het radioprogramma El Mundo schrijft hij sinds 2017 gedichten. In 2016 verscheen zijn debuutbundel Ingebeelde vergezichten (Wedding).
Foto links: Roland de Hoop
Wim B. Dubois (1929) werd geboren in een arbeidersgezin in Rotterdam-West. Verlangen naar Swier is een autobiografisch verhaal over zijn verblijf in Zuid-Limburg. Als 13-jarige werd hij tijdens de Tweede Wereldoorlog naar Limburg gestuurd om aan te sterken. Hij kwam er terecht in een volstrekt andere wereld dan hij in de stad gewend was. De periode in Limburg werd onverwacht lang doordat het zuiden van Nederland in september 1944 bevrijd werd maar het westen pas in mei 1945.
Na de oorlog maakt Wim zijn lagere school af en gaat hij aan het werk als leerling-banketbakker, paardenknecht en spoeljongen. Ook werkt hij in een tuinderij, bij een varkensboer, in een wasserij tot hij zijn draai vindt in de techniek en daar verder carrière maakt. Op zijn zestigste gaat hij met de VUT waarna hij begint aan het opschrijven van zijn herinneringen aan zijn jeugd in Rotterdam en de tijd in Swier.
Wim Dubois heeft drie kinderen: twee zonen en een dochter. Zijn vrouw met wie hij meer dan zestig jaar getrouwd was, overleed in 2016. Hij woont in Waspik (Noord-Brabant).
Wouter Schraven (1962) groeide op de Veluwe op en werkte van 1996-2012 als predikant in de protestantse gemeente De Voorhof in Andel. Vanaf 2012 is hij verbonden aan de Brugkerk in Lopik (PKN) en schrijft hij wekelijks blogs op hun website. Hij is sinds 1989 betrokken bij het werk in kinderhuizen in het oosten van Roemenië en was medeoprichter van de weggeefwinkel Via-via in Lopik. Met zijn vrouw heeft hij bij hen thuis vele jaren cursussen rouwverwerking gegeven. In 2019 werd bij hem alvleesklierkanker geconstateerd. Een selectie van zijn blogs is benut voor het boek: Als de dokter somber kijkt. Over leven, kanker en geloven.
